مطالعات جدید نشان می دهد که وکلایی که برای مهارت و حرفه خود ارزش قائل هستند، نسبت به وکلایی که بیشتر در جهت کسب درآمد از وکالت فعالیت می کنند، استرس کمتری دارند و خوشحال تر هستند.

این تحقیقات بیانگر تئوری خود شناسی است که افراد باید برای مهارت و صلاحیت خود در حوزه تخصصی شان ارزش قائل شوند.

دو سال پیش پاتریک کریل ، وکیل و مشاور بهداشت روان تصمیم گرفت فرضیه ای را آزمایش کند:
آیا استفاده از وکالت به عنوان یک کالا و تنها برای درآمد به گونه ای که بیشتر شبیه به یک کسب و کار به نظر برسد تا به یک حرفه، باعث وخامت و آسیب به سلامت روانی و جسمی در بین وکلا نمی شود؟

طبق مطالعاتی که کریل با گروه روانپزشکی دانشگاه مینسوتا در این ماه در علوم رفتاری منتشرکرده است، به نظر می رسد که پاسخ این سوال، مثبت باشد.

تیم تحقیقاتی کریل با مطالعه بر روی نزدیک به 2000 وکیل در کالیفرنیا و واشنگتن ، با توجه به بهزیستی و سلامت روان آنها و رفتار ها و احساساتی که نسبت به کارفرمایان خود نشان می دادند، کشف کرد که وکلایی که ارزش های خود را در مهارت های فردی می بینند، نسبت به کسانی که گویی در بخش حسابداری هستند یا بازخورد کارآمدی ندارند، شادتر ، کم استرس تر و احتمال ابتلاء پایین تری به مواد مخدر و الکل دارند و حرفه و محل کار خود را به ندرت ترک می کنند. مانند دانش اموزی که موفقیت خود را تنها در نمره می بیند نه در درک مباحث و تقویت و گسترش عمق و غنای فکری خود.

کریل گفت: ” اگر وکلا به روشی معنادار به رسمیت شناخته نشوند ، آن نیاز اصلی روانی که همه ما به دنبال ان هستیم ، برآورده نمی شود. من فکر می کنم منطقی است که بگوییم در درجه اول احساس متقابل و ارتباطی که با کارفرمای خود برقرار می کنیم، به نتایج خوبی در سلامت روانی منجر نمی شود.

ترجمه اختصاصی توسط تیم حقوقی راه مقصود