متن پرسش :
سلام من حدود یک سال پیش با یک دختر عقد دائم انجام داده ام وتاکنون مراسم ازدواج با ایشان نداشته ام . مشکل اینه که ایشان در دادگاه تقاضای طلاق ، مهریه ونفقه روکرده و از قانون حبس زن هم استفاده نموده ….دادگاه هم درخواست طلاق ایشان را رد کرده ،اما با حبس زن ایشان موافقت کرده و من رامحکوم کرده به پرداخت سه ماه یک سکه وپرداخت نفقه به ایشان….. اما باید متذکر شوم: من در اوایل عقدمون به خواسته ایشان چند بار با ایشان از پشت نزدیکی داشته ام.حالا هم در اعتراض به رای دادگاه، اعلام کرده مهرش رو کامل می خواد و هم اگه من تمام مهرش رو یکدفعه بدم باز هم با من زندگی نمی کنه به خاطر اتفاقاتی که از گفتن اونها شرم داره.حدس می زنم این اتفاقات درباره رابطه ای باشه که من از پشت با ایشان داشته ام و می خواد سوء استفاده کنه واونو به پای من تموم کنه وهم مهر بگیره وهم طلاق…….(البته صدای ایشان را دریک مکالمه تلفی که اقرار می کنه اون این پیشنهادرو به من داده ضبط کردم) اگه میشه به من بگین با رایطه ای که من از پشت به پیشنهاد خودش با ایشان داشتم می تونه طلاق بگیره یا اینکه زن من محسوب میشه وباید سر زندگیش بیاد ونفقه هم به ایشان تعلق نمی گیره؟
متن پاسخ :
1 – نزدیکی،خواه از قُبُل( جلو) و خواه از دُبُر (پشت) موجب استقرار کل مهریه و سقوط حق حبس می باشد. بنابر این هدف مقنن از تعلق تمام مهر، زوال بکارت نیست بلکه صرف نزدیکی است . حتی در موردیکه زوال بکارت با نزدیکی صورت نگرفته و مثلا با پرت شدن از بلندی یا انجام حرکات ورزشی یا با وسائل مصنوعی یا انگشت ایجاد شده باشد،چون نزدیکی حاصل نشده، زن مستحق نصف مهریه است.(حق حبس باقیست) لذا اگر نزدیکی انجام شده باشد و لو بکارت زائل نشود،حق حبس از بین می رود همچنانکه در جائی که بکارت بدون نزدیکی زائل شود، حق حبس همچنان باقیست.
2 – اگر نزدیکی از دُبُر( پشت) به عنف و اکراه زن بوده و بتوان آنرا اثبات کرد، ممکن است از مصادیق عسر و حرج برای تقاضای طلاق زوجه محسوب گردد.
3 – در صورت نزدیکی و از بین رفتن حق حبس ،زوج می تواند تقاضای الزام زوجه را به تمکین بخواهد و در صورت صدور حکم تمکین و اثبات نشوز زوجه ، وی از آن پس مستحق نفقه نخواهد بود ولی حق زن برای مطالبه مهریه در هر صورت وجود دارد.
