نَفَقه یعنی انفاق و کمک کردن از باب نیکوکاری هرچند زماني كه نفقه زوجه مطرح باشد ديگر از باب نيكوكاري نيست و الزام آور است و بعد از ازدواج مرد ملزم به تامين هزينههاي زندگي و پرداخت نفقه خواهد بود. نحوه ارائه دادخواست و مراحل قانوني دريافت نفقه از مناقشات قضايي خانوادهها به خصوص در زمان طلاق زوجين است.
نفقه در قانون مدني
طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی ایران، نفقه عبارت است از: همه نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از قبیل مسکن، البسه، غذا، اثاث منزل و هزینههای درمانی و بهداشتی و خادم در صورت عادت یا احتیاج به واسطه نقصان یا مرض
چگونگي محاسبه ميزان نفقه
ضابطه موجود در تعيين ميزان نفقه، بر مبناي شئونات خانوادگي زن، عرف و عادت ساكنان هر منطقه و وضع مالي مرد، است و در صورت عدم توافق زوجين در ميزان نفقه، دادگاه به تعيين ميزان آن اقدام ميكند.
شرايط پرداخت نفقه
به محض اين كه عقد ازدواج صورت پذيرفت و زوجين زندگي زناشويي خود را آغازكردند، شوهر مكلف به پرداخت نفقه است. البته زوجه در صورتي مستحق نفقه است كه از همسر خود تمكين كند.
تعريف ناشزه
تمكين به معناي اطاعت زن از شوهر در اداي وظايف زوجيت، حسن معاشرت و سكونت در منزل شوهر است. به زني كه از همسرش در مفهوم خاص و عام اطاعت نكند «ناشزه» گويند. ماده 1108- هرگاه زن بدون مانع مشروع از اداي وظايف زوجيت امتناع كند، مستحق نفقه نخواهد بود.
ترك منزل از ناحيه زوجه و تعليق نفقه
زوج وظيفه دارد كه در حد توانش منزلي مستقل و متناسب با شئونات زوجه فراهم كند. حال اگر اين منزل از جنبه شئونات اجتماعي مطابق حال زن باشد ولي به سر بردن در آن منزل موجب شود كه احتمال ضرر و زيان شرافتي يا بدني (آزار و اذيت) زوجه برود، خروج وي از منزل
«نشوز و عدم اطاعت» محسوب نميشود و نفقه تا زمان برطرف شدن مشكل به وي تعلق خواهد گرفت.
براساس ماده 1114 قانون مدني زن بايد در منزلي كه شوهر تعيين ميكند سكني نمايد مگر آنكه اختيار تعيين منزل به زن داده شده باشد.
همچنين طبق ماده 1115 قانون مدني اگر بودن با شوهر در يك منزل متضمن خوف ضرر بدني يا مالي يا شرافتي براي زن باشد، زن ميتواند مسكن عليحده اختيار كند و در صورت ثبوت مظنه ضرر مزبور، محكمه حكم بازگشت به منزل شوهر نخواهد داد و مادام كه زن در بازگشتن به منزل مزبور معذور است نفقه برعهده شوهر خواهد بود.
ضمانت اجراي عدم پرداخت نفقه
زني كه همسرش از پرداخت نفقه به وي خودداري ميكند، هم ميتواند شكايت كيفري كند و هم ميتواند دادخواست حقوقي ارائه كند.
شكايت كيفري
زن در يك برگ عادي شكايت خود را نوشته و آن را به دادگاه ارائه ميدهد. در اين صورت به شكايت وي خيلي سريع رسيدگي ميشود و مرد ملزم و محكوم به پرداخت نفقه خواهد شد. در اين صورت اگر مرد از پرداخت نفقه خودداري كند، به زندان اعزام ميگردد. البته لازم به ذكر است كه نفقه مربوط به زمان حال از طريق كيفري قابل مطالبه و نفقه مربوط به گذشته با ارائه دادخواست حقوقي قابل پرداخت است. طبق ماده 642، هر كس با داشتن استطاعت مالي نفقه زن خود را در صورت تمكين ندهد يا از تأديه نفقه ساير اشخاص واجب النفقه امتناع نمايد، دادگاه او را از سه ماه و يك روز تا پنج ماه حبس محكوم مينمايد.
جرم مستمر
نفقه از جمله جرائم مستمر به شمار ميرود يعني از آنگونه جرائمياست كه در صورت عدم پرداخت، به دفعات قابل شكايت كيفري ميباشد مثلاً اگر نفقه مرداد ماه پس از شكايت كيفري از شوهر اخذ گرديد ولي او از پرداخت نفقه ماه بعد خودداري كرد، زن ميتواند مجدداً شكايت ترك انفاق نمايد. به همين لحاظ بزه «ترك انفاق» جرم مستمر محسوب ميگردد و باگذشت شاكي، پرونده بسته ميشود.
دادخواست حقوقي مطالبه نفقه
چنانچه زني بخواهد نفقه ايام گذشته خود را طلب كند، فقط با ارائه دادخواست حقوقي ميتواند آن را دريافت كند.
نحوه ارائه دادخواست حقوقي
زوجه پس از خريد دو نسخه دادخواست، ميبايست ادعاي خود را در آنها قيد كند. و چون دعواي نفقه مالي است به ميزان مبلغ مورد مطالبه تمبر الصاق و آن را به دادگاه خانواده تقديم نمايد. وي ميتواند در دادخواست خود هزينه دادرسي را نيز مطالبه كند. در صورت عدم توانايي مرد به پرداخت نفقه يا اينكه به هيچ طريق نتوان مرد را مجبور به پرداخت نفقه كرد زن ميتواند دادخواست طلاق تنظيم كند.
عجز از پرداخت هزينه تمبر
اگر زني توان هزينه تمبر را نداشت ميتواند ضمن دادخواست مطالبه نفقه، دادخواست اعسار (دادخواست عجز از پرداخت نفقه) را ارائه دهد و شهود خود را معرفي كند كه در صورت اثبات، از پرداخت هزينه دادرسي معاف ميكند.
نفقه در مدت عقد و قبل ازدواج
در مدت فاصل ميان عقد و انجام ازدواج، نفقهاي به زن تعلق نميگيرد مگر اينكه زن جهت شروع به زندگي اعلام آمادگي كرده باشد ولي مرد از بردن همسرش خودداري كند كه در اين صورت زن مستحق دريافت نفقه است. در اين صورت زوجه بايد بتواند ادعاي خود را ثابت كند يعني يا بايد به نزديكترين مجتمع قضايي محل سكونت خود مراجعه، سه برگ اظهارنامه دريافت و آمادگي خود را اعلام كند يا اينكه چند نفر را به شهادت بگيرد و استشهاديهاي تنظيم كند.
نفقه زوجه و پرداخت مهريه
به زني كه بعد از عقد، شروع به زندگي زناشويي و رفتن به خانه شوهر را منوط به پرداخت مهريه كند، نفقه تعلق ميگيرد و مرد مكلف است نفقه وي را بپردازد. طبق ماده 1085 قانون مدني زن ميتواند تا مهر به او تسليم نشده، از ايفاي وظايفي كه در مقابل شوهر دارد امتناع كند مشروط بر اينكه مهر او حال باشد و اين امتناع مسقط حق نفقه نخواهد بود.
نحوه پرداخت نفقه پس از طلاق
در طلاق رجعي در زمان عده (سه ماه و 10 روز پس از ثبت طلاق)، مرد بايد به همسرش نفقه بپردازد و اگر طلاق به لحاظ عدم تمكين و عدماطاعت زوجه صادر شده باشد، نفقه اي به وي تعلق نميگيرد. در طلاق بائن و در فسخ نكاح نيز نفقه اي به زن پرداخت نميشود. مطابق با ماده 1109 قانون مدني نفقه مطلقه رجعيه در زمان عده برعهده شوهر است مگر اينكه طلاق در حال نشوز واقع شده باشد ليكن اگر عده از جهت فسخ نكاح يا طلاق بائن باشد، زن حق نفقه ندارد مگر در صورت حمل از شوهر خود كه در اين صورت تا زمان وضع حمل حق نفقه خواهد داشت.
نفقه در عده وفات
به موجب اصلاحي سال 1381 قانون مدني در عده وفات نفقه زن در صورت مطالبه از اموال كساني كه پرداخت نفقه به عهده آنهاست تأمين ميشود.
نفقه زوجه در صورت صغير بودن زوج
با توجه به اينكه طفل صغير تحت ولايت پدر و پدربزرگ پدري خود ميباشد، پرداخت نفقه به عهده پدر است. در صورت فوت پدر يا حجر او، ولايتش ساقط ميشود و به عهده پدربزرگ پدري خواهد بود. اگر صغير ولي خاص نداشته باشد، براي وي نصب قيم ميشود و نفقه زوجه وي را ولي خاص و در صورت نبودن او، قيميكه دادگاه تعيين ميكند نفقه را پرداخت خواهد كرد.
نفقه زوجه در صورت مجنون بودن زوج
اين مورد نيز همان شرايط مورد قبلي را دارد يعني در صورت نبودن ولي خاص براي مجانين و اشخاص غيررشيد كه جنون يا عدم رشد آنها متصل به زمان صغر آنها بوده و ولي خاص نداشته باشند، دادگاه نصب قيم مينمايد تا اداره اموال او را برعهده بگيرند.
نفقه زوجه در صورت غايب مفقودالاثر بودن زوج
در اين خصوص زوجه به دادگاه مراجعه كرده و حاكم شرع نيز از اموال غايب به قدر نفقه زوجه قرار خواهد داد.
نفقه در عقد موقت (صيغه)
در صورتي كه زني به عقد موقت مردي درآيد و به زبان عاميانه صيغه وي شود، نفقه به وي تعلق نميگيرد مگر اينكه آنان توافق به پرداخت نفقه كرده باشند. طبق ماده 1113 در عقد انقطاع، زن حق نفقه ندارد مگر اينكه شرط شده يا آن كه عقد مبني بر آن جاري شده باشد.