سئوال: با عنایت به این که برابر مواد 173 و 174 قانون آیین داردسی کیفری در خصوص مجازات‌های بازدارنده که مهلت مقرر قانونی پس از قطعیت رأی صادره گذشته باشد، مشمول مرور زمان خواهند شد، حال آیا چنانچه پس از صدور رأی و قطعی شدن آن بخشی از محکومیت مقرر در دادنامه اجرا و قسمتی دیگر اجرا نشود (مثلا محکوم علیه بخشی از مبلغ جزا نقدی را بپردازد یا مدتی از حبس را تحمل و به جهت صدور دستور توقف اجرای حکم قسمتی از حبس وی باقی مانده باشد، آیا در این صورت الباقی مجازات مذکور در دادنامه پس از گذشت مهلت مذکور مشمول مرور زمان خواهد شد یاخیر؟ و در صورت مشمول شدن آیا تاریخ قطعی شدن رأی ملاک عمل است یا تاریخ دستور توقف حکم یا تاریخ اجرای قسمتی از حکم، مثلاً تاریخ پرداخت فیش جزای نقدی؟)
همچنبن در صورتی که محکوم علیه به دو نوع مجازات بازدانده مثلاً حبس و جزای نقدی یا حبس و شلاق یا جزای نقدی و شلاق محکوم شده باشد و فقط یکی از این دو محکومیت ها اجرا شده و محکومیت دیگر اجرا نشده باشد، آیا محکومیت اجرای نشده مشمول مرور زمان و صدور قرا موقوفی اجرای حکم می گردد یا خیر؟ و مبدأ مروز مان در صورت مثبت بودن پاسخ، تاریخ قطعیت حکم است یا تاریخ اجرای محکومیت دیگر محکوم علیه؟
پاسخ ( نظریه شماره 4249/7 مورخ 28/9/90 اداره حقوقی قوه قضائیه ) :
«1- حکم در حال اجرا هیچ گاه مشمول مرور زمان نمی گردد. بنابراین در فرضی استعلام که قسمتی از حکم اجرا شده است با گذشت مرور زمان، مشمول مرور زمان نمی شود و حکم باید اجرا شود که با توجه به مراتب فوق پاسخ بخش دوم پرسش روشن می گردد.
2- با عنایت به مراتب فوق اعلام محکومیت و اجرای حکم بدون قابل اجرا ماندن قسمتی از مجازات مورد حکم به معنای عدم اجرای حم نیست تا موضوع مشمول مقررات ماده 174 قانون آیین دادرسی کیفری شود. مبدأ مرور زمان در فرض مذکور مدت حبس خواهد بود.»
